1e verslag vrijwilligerswerk
Door: Joke
Blijf op de hoogte en volg joke
13 Februari 2017 | Suriname, Paramaribo
Lieve mensen,
Na een drukke tijd was het dan zo ver.
Afgelopen zaterdag vertrokken we voor de derde keer naar Suriname.
Sonja, mijn zus, was zo lief om ons weg te brengen naar Schiphol
en na een vlucht van negen en een half uur landden we veilig
op Surinaamse bodem.
Radj, een van de medewerkers van Stichting in de Ruimte, kwam
ons ophalen. Hij was al vanaf ‘s middags 15.00 uur op het vliegveld omdat
hij zijn oom had weggebracht en hij was blijven wachten op ons.
Wij kwamen om 21.15 uur aan en voordat we onze koffers hadden,
was het 22.00 uur.
“Ach, een beetje slapen, op de telefoon spelletjes spelen, appen, er is hier wifi, rondlopen en de tijd is zo voorbij”, zei hij. We kregen meteen een lekker broodje met kaas en ei en een flesje water. De tantes van de keuken hadden dat meegegeven voor ons.
Om een uur of elf kwamen we aan bij de stichting waar we hartelijk welkom geheten werden door Hanneke, Patrick, Judith, hun dochtertje, en Riet. Het voelde als thuiskomen! Hanneke was de directeur, Patrick haar man en Riet een vrijwilligster. (Hanneke is ziek geweest en haar collega heeft de directeurstaken overgenomen).
We hebben heerlijk geslapen en zondag de koffers uitgepakt en ons geïnstalleerd.
En natuurlijk de bewoners begroet die stuk voor stuk zeiden dat ze blij waren dat we weer gekomen zijn! Ook het overige personeel wenste ons van harte welkom.
Leuk om ze allemaal weer te zien.
Die dag hebben we verder een duik genomen in het zwembad en spelletjes gespeeld met de bewoners.
We hebben vreselijk gelachen, het was heel gezellig.
Gisteren zijn we eerst naar de cambio geweest om geld te wisselen en hebben boodschappen gedaan. We kregen 8,28 Surinaamse dollars voor €1,- en dat is bijna een verdubbeling van wat we vorig jaar in januari kregen. De prijzen rijzen hier de pan uit, voor de Surinamers is het zwaar. We hoorden dat er veel stakingen en demonstraties zijn en dat de criminaliteit nog steeds toeneemt.
Toen we Radj bijvoorbeeld vroegen waarom hij niet binnendoor reed, zei hij dat hij dat niet deed omdat het daar donker is en daar rovers zijn.
Het is voorgekomen dat ze een kinderwagen midden op de weg zetten zodat de automobilisten stopten en dat ze dan hun slag sloegen.
We zijn alweer begonnen met de huiswerkbegeleiding. Het leuke is dat de kinderen die we vorig jaar hielpen er nu zelf om vroegen!
Leuk om te doen en ik heb weer wat bijgeleerd.
Juromie moest wat uitgummen en zei dat hij zijn vegertje niet bij zich had.
Het duurde even voordat ik begreep dat een vegertje een gum is!
Verder is het de bedoeling dat we de lage muurtjes bij de ingang van de stichting
gaan schilderen. Die zien er nu vreselijk uit en ze zijn wel het eerste dat je ziet als
je het terrein van de stichting oprijdt.
Dus hebben we gekeken wat er nog aan bruikbare verf is en hebben we spullen gekocht om de muurtjes eerst schoon te maken.
‘s Avonds weer spelletjes gedaan en geleerd bij het damspel dat als je moet slaan, je een steen moet “eten”.
Ook ben ik op verzoek weer begonnen met voorlezen. Echt leuk:)
Kortom, we vermaken ons prima.
Elke ochtend liggen we om 7.30 uur in het zwembad om onze conditie een beetje op peil te houden en na het ontbijt gaan we aan de gang.
Ad heeft trouwens ook al een keer hardgelopen, gewapend met stok tegen de honden en bij een temperatuur van 30 graden!
We hebben ons snel aangepast en slapen zelfs een uurtje na de warme hap voordat we weer beginnen met de huiswerkbegeleiding.
O ja, in de Chinese buurtsuper werden we in het Chinees toegesproken door de man bij de kassa. Nou is ons Chinees niet zo denderend, dus we waren blij dat een medewerkster het even vertaalde. Het bleek dat hij ons herkende als de mensen die vorig jaar met het Chinese Nieuwjaar ook hier waren!
En het blijft apart dat als je achter in de winkel opeens een stretcher tegenkomt waarop iemand ligt te slapen!
Tot zover onze eerste ervaringen, tot de volgende keer!
Warme Surinaamse groetjes van ons.
PS. Foto"s volgen later
Na een drukke tijd was het dan zo ver.
Afgelopen zaterdag vertrokken we voor de derde keer naar Suriname.
Sonja, mijn zus, was zo lief om ons weg te brengen naar Schiphol
en na een vlucht van negen en een half uur landden we veilig
op Surinaamse bodem.
Radj, een van de medewerkers van Stichting in de Ruimte, kwam
ons ophalen. Hij was al vanaf ‘s middags 15.00 uur op het vliegveld omdat
hij zijn oom had weggebracht en hij was blijven wachten op ons.
Wij kwamen om 21.15 uur aan en voordat we onze koffers hadden,
was het 22.00 uur.
“Ach, een beetje slapen, op de telefoon spelletjes spelen, appen, er is hier wifi, rondlopen en de tijd is zo voorbij”, zei hij. We kregen meteen een lekker broodje met kaas en ei en een flesje water. De tantes van de keuken hadden dat meegegeven voor ons.
Om een uur of elf kwamen we aan bij de stichting waar we hartelijk welkom geheten werden door Hanneke, Patrick, Judith, hun dochtertje, en Riet. Het voelde als thuiskomen! Hanneke was de directeur, Patrick haar man en Riet een vrijwilligster. (Hanneke is ziek geweest en haar collega heeft de directeurstaken overgenomen).
We hebben heerlijk geslapen en zondag de koffers uitgepakt en ons geïnstalleerd.
En natuurlijk de bewoners begroet die stuk voor stuk zeiden dat ze blij waren dat we weer gekomen zijn! Ook het overige personeel wenste ons van harte welkom.
Leuk om ze allemaal weer te zien.
Die dag hebben we verder een duik genomen in het zwembad en spelletjes gespeeld met de bewoners.
We hebben vreselijk gelachen, het was heel gezellig.
Gisteren zijn we eerst naar de cambio geweest om geld te wisselen en hebben boodschappen gedaan. We kregen 8,28 Surinaamse dollars voor €1,- en dat is bijna een verdubbeling van wat we vorig jaar in januari kregen. De prijzen rijzen hier de pan uit, voor de Surinamers is het zwaar. We hoorden dat er veel stakingen en demonstraties zijn en dat de criminaliteit nog steeds toeneemt.
Toen we Radj bijvoorbeeld vroegen waarom hij niet binnendoor reed, zei hij dat hij dat niet deed omdat het daar donker is en daar rovers zijn.
Het is voorgekomen dat ze een kinderwagen midden op de weg zetten zodat de automobilisten stopten en dat ze dan hun slag sloegen.
We zijn alweer begonnen met de huiswerkbegeleiding. Het leuke is dat de kinderen die we vorig jaar hielpen er nu zelf om vroegen!
Leuk om te doen en ik heb weer wat bijgeleerd.
Juromie moest wat uitgummen en zei dat hij zijn vegertje niet bij zich had.
Het duurde even voordat ik begreep dat een vegertje een gum is!
Verder is het de bedoeling dat we de lage muurtjes bij de ingang van de stichting
gaan schilderen. Die zien er nu vreselijk uit en ze zijn wel het eerste dat je ziet als
je het terrein van de stichting oprijdt.
Dus hebben we gekeken wat er nog aan bruikbare verf is en hebben we spullen gekocht om de muurtjes eerst schoon te maken.
‘s Avonds weer spelletjes gedaan en geleerd bij het damspel dat als je moet slaan, je een steen moet “eten”.
Ook ben ik op verzoek weer begonnen met voorlezen. Echt leuk:)
Kortom, we vermaken ons prima.
Elke ochtend liggen we om 7.30 uur in het zwembad om onze conditie een beetje op peil te houden en na het ontbijt gaan we aan de gang.
Ad heeft trouwens ook al een keer hardgelopen, gewapend met stok tegen de honden en bij een temperatuur van 30 graden!
We hebben ons snel aangepast en slapen zelfs een uurtje na de warme hap voordat we weer beginnen met de huiswerkbegeleiding.
O ja, in de Chinese buurtsuper werden we in het Chinees toegesproken door de man bij de kassa. Nou is ons Chinees niet zo denderend, dus we waren blij dat een medewerkster het even vertaalde. Het bleek dat hij ons herkende als de mensen die vorig jaar met het Chinese Nieuwjaar ook hier waren!
En het blijft apart dat als je achter in de winkel opeens een stretcher tegenkomt waarop iemand ligt te slapen!
Tot zover onze eerste ervaringen, tot de volgende keer!
Warme Surinaamse groetjes van ons.
PS. Foto"s volgen later
-
14 Februari 2017 - 08:39
Sonja:
Tof, om te lezen dat jullie het weer zo naar je zin hebben en welkom zijn geheten door alle mensen! -
14 Februari 2017 - 08:45
Rob En Coleta:
goede morgen
Fijn dat jullie goed aangekomen zijn.
Het begin is weer gemaakt.
Een hele fijne tijd -
14 Februari 2017 - 08:55
Henny:
Leuk van jullie te horen. Een fijne tijd!! -
14 Februari 2017 - 09:02
Corrie De Bruin:
Hoi Ad en Joke
Fijn dat jullie goed zijn aangekomen en zo welkom zijn.
Een goeie start en weer eek gezellig om jullie
berichtje te lezen.wens jullie een mooie tijd.
Liefs. Corrie
-
14 Februari 2017 - 09:17
Mia:
Maak er weer wat moois van!
Ik vind het heerlijk om jullie belevenissen te volgen. -
14 Februari 2017 - 10:06
Corrieco:
leuk om jullie verhaal weer te lezen. Heel veel succes met alles en doe wel voorzichtig!! groetjes uit Enkhuizen. -
14 Februari 2017 - 12:09
Marian Morsch:
Hallo Joke en Ad,
Wat leuk om weer iets te lezen. Jullie zijn al weer aardig gesetteld. Geniet ervan en veel succes met alles.
Denk om de honden en de rovers,
Groetjes Gerard en marian -
14 Februari 2017 - 12:33
Lisette Couwenberg:
Hallo Ad en joke,
leuk om jullie weer te kunnen volgen! Geniet ervan en heel veel plezier en succes,
groetjes Lisette en Frits -
14 Februari 2017 - 13:20
Mariline:
Leuk weer een berichtje te krijgen vanuit Suriname, veel plezier daar en wees voorzichtig. Groeten, Mariline -
14 Februari 2017 - 15:14
Anja Pilates:
Ha Joke,
Fijn om te lezen, dat je weer geïntegreerd bent.
Denk vooral aan je oefeningen, en anders rondje hardlopen met Ad.
Voorzichtig en je niet bang laten maken!
Groeten uit koud Alkmaar!
Anja en de pilatesjes!
-
14 Februari 2017 - 15:20
Henny Post:
Hallo allebei,
Fijn dat jullie je weer thuis voelen , dat is het voordeel als je naar delfde mensen en omgeving teruggaat.
Jullie missen hier niets, we hebben het erg koud gehad, ondanks dat hebben we toch gelopen. Het was overal glad, behalve op de fietspaden, dus alles is goed verlopen !!
Tot de volgende keer, dan ben je misschien klaar met verven,
Hartelijke groet,
Henny
-
14 Februari 2017 - 17:14
Margreet Ranzijn:
Beste Joke en Ad,
Inderdaad zag ik jullie huis leeg, de vogel was gevlogen, naar Suriname weer dus. Hopelijk wordt het weer zo'n reis met avonturen. Veel plezier in het werk met de kinderen.
Groet,
Margreet -
14 Februari 2017 - 18:04
Loes:
Goh leuk dat jullie weer zo ondernemend zijn. Heerlijk om zo ontvangen te worden door diegenen die al eerder met jullie werkten. Ik herken het zo goed, ook ik heb ieder jaar weer een gevoel van "thuiskomen" als ik naar Oeganda ga. Geniet ervan, ik volg jullie ervaringen met veel plezier vanuit het franse land. -
14 Februari 2017 - 20:04
Tom:
Een mooie start lees ik! Heel veel succes met alles. En vooral geniet samen met de mensen en kinderen daar.
Hier gaan de voorbereidingen voor de verhuizing gestaag door. 4 maart is de grote dag! -
14 Februari 2017 - 20:13
Nicole:
Dag Joke en Ad,
Fijn te lezen dat alles goed verlopen is en dat jullie je al weer thuis voelen daar.
Geniet verder, doe wel voorzichtig.
Ik kijk al uit naar jullie volgende verslag.
Liefs,
Nicole
-
16 Februari 2017 - 13:25
Frans Alleman:
Aan Ad en joke.
Beste buren,
Joke haar verslag gelezen. Om jaloer op te worden. Zoals jullie daar gewaardeed worden: terecht om de nuttige dingen die jullie doen. Jaloers, omdar jullie om 7.30 al in het zwembad liggen en bij een temperatuur van 30 graden hardlopen tussen wilde honden. Dan moet je toch oergezond zijn...
Hier verloopt alles erg gewoon, zeg maar gerust sloom en saai. Ik weet niet of het jullie ontgaan is, maar ik ben sinds een paar maanden 90 jaar. Ik mag niet mopperen, maar ervaar wel, dat het leven op die leeftijd allerlei beperkingen heeft. Ik ben 6 dagen m'n huis niet uit geweest. Het heeft zó gevroreren en gesneeuwd, dat mijn auto een bonk ijs was. Ja, ik was bezig te verhongeren! Onzin hoor: zo lang de telefoon niet bevroren is, kan je toch van alles bstellen en laten bezorgen. Maar jullie hebben wel het bos gemist, dat was door de sneeuw zo prachtig aangekleed. Had ik jaren niet gezien.
De nieuwe buren verbazen ons een klein beetje. Zij parkeren hun 2 auto's permanent op de bushalte tegenover ons. Ik heb daar natuurlijk geen enkel bezaar tegen, denk eigenlijk, dat het geen bushalte meer is. Dan laten zij hun 2 fietsen dag en nacht voor buiten staan. Angst voor diefstal kennen zij niet. Overigens, bij jullie afscheidsparty heb ik vastgesteld, dat Joris en Ria bijzonder aardige mensen zijn. Ik moet ze eens op de koffie vragen. Dat zijn hier zo de gebeurtenissen. Wat een verschil met jullie...
Het is donderdag 16 februari en lenteachtig weer. Alle ijs en sneeuw is verdwenen.
Ik maak het goed en groet jullie hartelijk. Frans Alleman.
-
23 Februari 2017 - 13:25
Marian Apeldoorn :
Wat een andere wereld, waarin jullie terecht zijn gekomen. Jullie kunnen je als vrijwilliger heel erg goed dienstbaar maken en dat kan jullie een voldaan gevoel geven en daarnaast genieten jullie van al het moois wat suriname te bieden heeft en de bevolking enz. Succes gewenst bij alles. hartelijke groet Marian Apeldoorn -
26 Februari 2017 - 12:24
Greet Bijman:
Wat fijn dat jullie in dit project zo weer aan de slag kunnen, omdat alles zo bekend is.
Geniet maar van alles, wat jullie voor de mensen kunnen doen. En van de prachtige tropische omgeving.
Wij genieten weer van de verslagen en foto's.
Hartelijke groeten,
Greet. -
26 Februari 2017 - 20:59
Maarten Van De Kamer:
Goed dat jullie je opnieuw inzetten in dit prachtige land en mooie stad.
Ook heel leuk om weer even iets van jullie te horen.
Veel succes en plezier daar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
