4e reisverslag
Blijf op de hoogte en volg joke
24 Maart 2015 | Nepal, Kathmandu
Lieve mensen,
Hartverwarmend al die reacties! Dank jullie wel:)Hier gaat alles zijn gangetje, lekker aan het werk en aan het genieten.Vorig weekend zijn we van vrijdag tot zondag naar Bakhtapur geweest. Deze oude stad ligt ruim 10 km van Kathmandu af. We zijn gezellig met de lokale bus gegaan, we hadden zelfs muziek! Onderweg zag je eigenlijk alleen maar bebouwing, superveel verkeer en schrijnende dingen zoals kinderen en mensen die op de vuilnisbelt nog naar bruikbare dingen zoeken. Daar vlakbij hun optrekjes (het predikaat "woning" of "huis" verdienen ze niet), gemaakt van planken, karton, plastic en golfplaten.
Maar Bakthapur was de moeite waard. De lucht is er veel beter dan hier, de stad is ook veel schoner en er heerst een heel relaxte sfeer. Er zijn prachtige, oude gebouwen,waaronder het paleis met de 55 ramen, en tempelpleinen te zien, veelal versierd met prachtig houtsnijwerk. We hebben er een leuke stadswandeling gemaakt en onderweg naar het zoveelste kleine straatje dat we niet zo gauw konden vinden, werden we aangesproken door een jongeman die ons de weg wees. Hij zag dat we de Lonely Planet wandeling aan het doen waren en wist precies waar we moesten zijn.Uiteraard vroeg hij onze namen en waar we vandaan kwamen en toen we vertelden dat we uit Nederland kwamen, zei hij: "Oh, jullie hebben geen bergen. Alleen in het zuiden is een heuvel van 326 meter hoog". Wij waren stomverbaasd en vroegen hoe hij dat wist. Hij bleek toerisme te studeren en ook dit was één van de dingen die hij moest weten over Nederland! In de gauwigheid wees hij ook nog even op een klein oud vervallen klooster dat we konden zien. En weg was hij weer. Superaardig!
We gingen ook het National Art Gallery bezoeken, niet bijster interessant, maar toen we ruim driekwart gezien hadden, viel het licht uit. De zaalwachten bleven rustig in hun nisjes zitten kletsen en eten, niemand die er iets over zei en de bezoekers gingen van arremoei maar naar buiten want het was te donker om de kunstwerken nog goed te zien. Blijkbaar de gewoonste zaak van de wereld! De volgende dag zijn we ook nog in het houtsnijwerkmuseum geweest en dat was echt de moeite waard. De Newari zijn echt van oudsher heel goede houtsnijwerkers.Heel veel huizen, vooral rond deuren en ramen zijn met houtsnijwerk versierd en zeker de tempels.Heel kunstig.
Het Kopermuseum stelde niet zoveel voor, terwijl toch ook heel veel koper bewerkt werd en wordt. Toen we bijna in het laatste zaaltje waren, ontdekte een zaalwacht dat er bezoekers waren en werd er licht aangedaan. De andere dame lag lekker te slapen op een bankje, ook dat kan gewoon. Toen we klaar waren, deed ze het licht weer uit.
We hebben overnacht in een guesthouse dat bij een weeshuis hoort. Het geld dat verdiend wordt komt ten goede aan dat weeshuis. De mensen waren heel aardig, we kregen zelfs 's avonds "dal baat" (dagelijkse kost in Nepal, rijst met linzen, afhankelijk van hoe rijk je bent wat groente, een ei of wat vlees en curry) aangeboden. De volgende dag hebben we het weeshuis bezocht. De kinderen die daar wonen zijn allemaal geen wees, maar konden niet door de familie verzorgd worden omdat ze allemaal een beperking hebben. Soms werden ze ook totaal genegeerd en niet geaccepteerd. Veel van hen hebben cp en opvallend veel zijn daarbij ook slachtoffer van brand. In de Nepalese huizen wordt nog vaak op open houtvuur gekookt en een ongeluk met een kind zit dan in een klein hoekje.
Het zag er netjes en schoon uit, maar als je het vergelijkt met Nederland.....10 kinderen op een slaapzaal, maar wel 24 uur per dag verzorging. De verzorgster slaapt bij de kinderen, zodat ze altijd beschikbaar is als dat nodig is. Ze gaan ook zoveel mogelijk naar school, maar voor degenen die dat niet kunnen, is er een daycare.
Voor Nepalezen is het nog steeds zo dat een kind met een beperking een straf van de goden is. Wellicht is het daarom dat het tehuis niet financieel of materieel gesteund wordt door de Nepalezen zelf. Triest maar waar. Het is heel moeilijk voor Krishna en zijn vrouw om het draaiende te houden. Ze krijgen €250 per jaar subsidie van de regering. Een gemiddeld maandsalaris is €80, dus dat schiet echt op!!!!!!!!
Wat zijn wij dan toch rijk en verwend in Nederland........
Vandaag hebben we onze vakantie gepland. Of het allemaal uitvoerbaar is, moeten we nog even afwachten, maar dat horen jullie.
Lieve mensen, dat was het dan weer. De foto's volgen later vanwege het wederom trage internet!
Hartverwarmend al die reacties! Dank jullie wel:)Hier gaat alles zijn gangetje, lekker aan het werk en aan het genieten.Vorig weekend zijn we van vrijdag tot zondag naar Bakhtapur geweest. Deze oude stad ligt ruim 10 km van Kathmandu af. We zijn gezellig met de lokale bus gegaan, we hadden zelfs muziek! Onderweg zag je eigenlijk alleen maar bebouwing, superveel verkeer en schrijnende dingen zoals kinderen en mensen die op de vuilnisbelt nog naar bruikbare dingen zoeken. Daar vlakbij hun optrekjes (het predikaat "woning" of "huis" verdienen ze niet), gemaakt van planken, karton, plastic en golfplaten.
Maar Bakthapur was de moeite waard. De lucht is er veel beter dan hier, de stad is ook veel schoner en er heerst een heel relaxte sfeer. Er zijn prachtige, oude gebouwen,waaronder het paleis met de 55 ramen, en tempelpleinen te zien, veelal versierd met prachtig houtsnijwerk. We hebben er een leuke stadswandeling gemaakt en onderweg naar het zoveelste kleine straatje dat we niet zo gauw konden vinden, werden we aangesproken door een jongeman die ons de weg wees. Hij zag dat we de Lonely Planet wandeling aan het doen waren en wist precies waar we moesten zijn.Uiteraard vroeg hij onze namen en waar we vandaan kwamen en toen we vertelden dat we uit Nederland kwamen, zei hij: "Oh, jullie hebben geen bergen. Alleen in het zuiden is een heuvel van 326 meter hoog". Wij waren stomverbaasd en vroegen hoe hij dat wist. Hij bleek toerisme te studeren en ook dit was één van de dingen die hij moest weten over Nederland! In de gauwigheid wees hij ook nog even op een klein oud vervallen klooster dat we konden zien. En weg was hij weer. Superaardig!
We gingen ook het National Art Gallery bezoeken, niet bijster interessant, maar toen we ruim driekwart gezien hadden, viel het licht uit. De zaalwachten bleven rustig in hun nisjes zitten kletsen en eten, niemand die er iets over zei en de bezoekers gingen van arremoei maar naar buiten want het was te donker om de kunstwerken nog goed te zien. Blijkbaar de gewoonste zaak van de wereld! De volgende dag zijn we ook nog in het houtsnijwerkmuseum geweest en dat was echt de moeite waard. De Newari zijn echt van oudsher heel goede houtsnijwerkers.Heel veel huizen, vooral rond deuren en ramen zijn met houtsnijwerk versierd en zeker de tempels.Heel kunstig.
Het Kopermuseum stelde niet zoveel voor, terwijl toch ook heel veel koper bewerkt werd en wordt. Toen we bijna in het laatste zaaltje waren, ontdekte een zaalwacht dat er bezoekers waren en werd er licht aangedaan. De andere dame lag lekker te slapen op een bankje, ook dat kan gewoon. Toen we klaar waren, deed ze het licht weer uit.
We hebben overnacht in een guesthouse dat bij een weeshuis hoort. Het geld dat verdiend wordt komt ten goede aan dat weeshuis. De mensen waren heel aardig, we kregen zelfs 's avonds "dal baat" (dagelijkse kost in Nepal, rijst met linzen, afhankelijk van hoe rijk je bent wat groente, een ei of wat vlees en curry) aangeboden. De volgende dag hebben we het weeshuis bezocht. De kinderen die daar wonen zijn allemaal geen wees, maar konden niet door de familie verzorgd worden omdat ze allemaal een beperking hebben. Soms werden ze ook totaal genegeerd en niet geaccepteerd. Veel van hen hebben cp en opvallend veel zijn daarbij ook slachtoffer van brand. In de Nepalese huizen wordt nog vaak op open houtvuur gekookt en een ongeluk met een kind zit dan in een klein hoekje.
Het zag er netjes en schoon uit, maar als je het vergelijkt met Nederland.....10 kinderen op een slaapzaal, maar wel 24 uur per dag verzorging. De verzorgster slaapt bij de kinderen, zodat ze altijd beschikbaar is als dat nodig is. Ze gaan ook zoveel mogelijk naar school, maar voor degenen die dat niet kunnen, is er een daycare.
Voor Nepalezen is het nog steeds zo dat een kind met een beperking een straf van de goden is. Wellicht is het daarom dat het tehuis niet financieel of materieel gesteund wordt door de Nepalezen zelf. Triest maar waar. Het is heel moeilijk voor Krishna en zijn vrouw om het draaiende te houden. Ze krijgen €250 per jaar subsidie van de regering. Een gemiddeld maandsalaris is €80, dus dat schiet echt op!!!!!!!!
Wat zijn wij dan toch rijk en verwend in Nederland........
Vandaag hebben we onze vakantie gepland. Of het allemaal uitvoerbaar is, moeten we nog even afwachten, maar dat horen jullie.
Lieve mensen, dat was het dan weer. De foto's volgen later vanwege het wederom trage internet!
-
24 Maart 2015 - 19:35
Henny:
Leuk weer jullie bevindingen te lezen. Nog een mooie tijd. Dank voor de felicitatie. Net binnen vandaag. Liefs. -
24 Maart 2015 - 19:57
Sonja:
Ben benieuwd naar jullie vakantieplannen en mooi om al jullie ervaringen weer te lezen! De tijd vliegt voorbij, nog een maand en dan kunnen jullie weer genieten van het schone Nederland. Lieve groetjes, Sonja. -
24 Maart 2015 - 20:58
Loes:
Hoi Joke en Ad,
Allereerst bedankt voor de mail. Leuk om jullie nieuwe ervaringen te lezen. Ben benieuwd naar de foto's, maar die zullen binnenkort wel komen hoop ik. Geniet van jullie vakantie. We blijven kontakt houden. Heel veel liefs vanuit het koude, maar schone Bretagne. -
24 Maart 2015 - 21:11
Rob En Coleta:
Hoi hoi
Leuk weer om jullie ervaringen te volgen.Wat gaat het toch snel voorbij.Ben benieuwd naar jullie vakantieplannen.
Nog een fijne tijd en tot de volgende keer -
24 Maart 2015 - 21:47
Marian Morsch:
Hoi saampjes,
Wat zijn jullie toch een bofkonten om daar te zijn. maar wat triest van die kindertjes. die verdienen toch beter!
En wat toevallig dat je dan weer iemand tegenkomt die in het toerisme zit.
Geniet vooral van jullie vakantie en we zien elkaar alweer snel!
Groetjes gerard en marian -
24 Maart 2015 - 23:31
Corrie En Co:
heerlijk om jullie verhalen te lezen. Hoe gaat het met de twee studenten??? en Bhakthapur is mooi he, wij hebben ook in het hotel geslapen, helemaal goed. wij sponsoren met onze stichting ook 2 cp kinderen. wij zijn druk met het bezoek van Madan en zijn vrouw naar Nederland. We hebben een heel schema gemaakt, want iedereen wil ze zien. Dit gaat lukken. Groetjes uit Nederland, en nog heel veel plezier daar. -
25 Maart 2015 - 13:21
Frans Alleman:
Beste Joke en Ad. Hier is buurman Frans. Kunnen jullie je mij, jullie huis, Heiloo nog voor de geest halen? Verbleekt t h u i s niet? Moet haast wel. Jullie hebben het er nooit over. Begrijpelijk! Jullie huis....de huidige bewoner hebben we nog niet gesproken, ja, zelfs nog nooit gezien. Dat het bewoont wordt, zien we aan het buitenlicht, dat vaak 's avonds aangestoken wordt. Heb geen zorgen, alles lijkt in orde.
Ik heb zojuist Joke's 4de verslag gelezen. Eigenlijk word je daar ook niet vrolijker van... die armoede... die ongelijkheid in de wereld. Dan heerst daar nog vrede, geloof ik. In veel landen waar godsdienstoorlogen gevoerd worden is het nog veel erger. De domheid van de mensen... Ik ben blij, dat ik met m'n 88 jaar al wat opschiet
Het moet toch voldoening geven, dat jullie daar enige verlichting kunnen brengen. Helemaal voor haar plezier, als toerist, reist onze dochter Teresa 4 weken door het vroegere Birma. Zij klaagt ook over de afwezigheid vaak van wifi. En inderdaad, ik heb in 3 weken nog maar 2 e-mails van haar ontvangen en de mijnen komen helemaal niet aan, lijkt het. Ikzelf ben uitgereist. Toen Annie nog leefde gingen wij er 3 keer per jaar vandoor.
Toen jullie een week weg waren, zeiden Corrie en ik tegen elkaar: Het geeft toch een leegte hé, dat Joke en Ad weg zijn. Ja, zo voelden wij dat.. Als jullie thuis zijn spreek je elkaar in weken niet en ben je weg, dan is er een leegte. Daarom hopen we jullie weer heelhuids terug te zien.
Hartelijke groeten van Frans Alleman.
-
25 Maart 2015 - 18:13
Mariline:
Wat je schrijft, wat zijn wij toch gezegend en ook verwend hier in Nederland. Alle jongelui zouden eigenlijk eens een weekje naar het buitenland moeten gaan, zoals waar jullie nu zitten, om eens kennis te maken met zo'n totaal andere cultuur. Maar goed.... Jullie veel plezier verder met deze reis. Geniet ervan, ik leef met jullie mee.
Groetjes Mariline -
25 Maart 2015 - 19:57
Henny Post:
Leuk hoor Joke, dat het jullie zo goed gaat en dat je zoveel interessante cultuur(!!) uitingen vindt.
Die eenvoudige volken kunnen zulke mooie simpele dingen maken met de met de simpele materialen die ze hebben, dat heb ik altijd éen van de meest interessante dingen gevonden in de reizen die ik
gemaakt heb, in de armere landen.
Succes verder en een fijne vakantie gewenst.
Henny Post Heiloo -
26 Maart 2015 - 11:09
Greet:
Wat mooi, dat er tussen het werk door tijd is om van de kunst en cultuur te genieten.
En wij genieten mee!
Succes met de rondreis.
Greet.
-
26 Maart 2015 - 12:14
Corry De Haes:
Beste Joke en Ad,
Leuk jullie verhalen te lezen. Herkenbaar ook, er komt weer van alles boven.
Wij zijn toen in het weeshuis van Rene Veldt geweest, een Nederlander uit Alkmaar, vlak bij jullie.
Misschien kennen jullie hem wel, want zijn familie woont volgens mij in Heiloo.
Die man doet daar zo'n goed werk!!
Het weeshuis ligt in Sankhu, redelijk dicht bij Kathmandu en heet Hamro Gaun.
Misschien ook een idee daar eens te gaan kijken als jullie daar tijd voor hebben.
Het huis kan zich helemaal zelf bedruipen met zonnenenergie, ecologisch schoon waterwinning.
Allemaal zaken die Rene gerealiseerd heeft en waar hij zeer bevlogen over kan vertellen.
Wij kijken al weer uit naar jullie volgende belevenissen!.
Hartelijke groet uit Baarn -
27 Maart 2015 - 14:26
Corrie DeBruin:
Lieve Joke en Ad
gezellig om jullie verslag weer te lezen,wat betreft de omstandigheden daar
Sluit ik me helemaal bij Frans aan.
gelukkig is het hier beter,sterker zou je je hier niet voor kunnen stellen.
maar jullie dragen toch bij aan een stukje betere wereld
geniet straks van jullie echte vakantie
Groet en tot ziens Corrie.
-
29 Maart 2015 - 12:53
Sita:
Beste Joke en Ad,
Met veel plezier jullie reisverslagen gelezen! Mytylschool werk, zoals het hier 40 jaar geleden ging...Ik zag op een foto dat jullie ook de wasco bol hebben gevonden en meegenomen. Fijn dat alle meegebrachte spullen hun weg hebben gevonden en een zinvolle bijdrage zijn aan het werken met de kinderen daar.
Ik blijf jullie volgen en wens jullie nog een hele fijne en goede tijd daar.
Nemasté!
Sita Schadee.
(Mytylschool de Ruimte :-) ) -
30 Maart 2015 - 20:19
Margreet Ranzijn:
Hoi Joke (en Ad),
Mooi dat je ook nog wat toeristische uitstapjes maakt. In het gebied waar je zit stap je inderdaad terug in de eenvoud, pijn en armoe van de middeleeuwen met zijn harde en mooie confronterende kanten. Het geeft veel te denken. Maar fijn dat je daar aandacht kan geven aan kinderen die het nodig hebben.
Groet,
Margreet -
03 April 2015 - 15:25
Inge:
Hai Ad en Joke,
Wat boffen jullie dat jullie deze reis kunnen maken samen. En wat een ervaringen doen jullie op. Geweldig! Ik wens jullie ook namens Cees nog veel plezier toe en geniet van alles om jullie heen.
Lieve groeten van de Hermesjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
